Akcja powieści toczy się w tym samym uniwersum, co wcześniejsza powieść ukraińskiego duetu, "Waranö. Jej bohaterem jest Razwijar, potomek wyklętej przez większość ludów zamieszkujących ów świat rasy heksów; trudno się zresztą dziwić tej niechęci, bo heksowie to kanibale. Natura obdarza go niesamowitą pamięcią; wystarczy mu raz przeczytać książkę, by potrafił zacytować ją bez najmniejszego choćby błędu. Tytułowy Miedziany Król to mityczna istota, z którą można zawrzeć pakt, wypowiadając zaklęcie-prośbę. Poznanie tej magicznej formuły staje się sposobem na życie dla Razwijara - półheksa, niewolnika-kopisty w służbie pisarza, który postanowił wyruszyć do Mirtie, cudownego miasta Złotych. Półheks do miasta jednak nie dociera... Próbując rozwikłać zagadkę swojego pochodzenia, Razwijar bierze udział w ryzykownej wyprawie po skórę bentonicznego smoka, zdobywa wpływy, podporządkowując sobie larwę Ogniewuchy, zaprzyjaźnia się z czworonogiem-chimajrydą i odwiedza wiele miejsc, znanych czytelnikowi z wcześniejszego "Waranaö. Im więcej jednak dostaje, tym więcej traci, ponieważ, paradoksalnie, magia, która miała pomóc mu stać się wolnym, potężnym człowiekiem, zniewala go, czyniąc marionetką w rękach nieznanych mocy. Razwijar nie widzi, że tym, co naprawdę daje mu siłę i wiedzę są książki, które czytał, i które zostały w nim na zawsze dzięki fenomenalnej pamięci, a nie magiczna formuła, której ślepo zawierzył, składając swój los w ręce nieznanego Miedzianego Króla. Diaczenkowie po raz kolejny pokazali doskonały warsztat pisarski, śmiało łącząc wątki fantasy z analizą psychologiczną budującego swoją tożsamość bohatera. Jakie decyzje Razwijar podejmie sam, a jakie powierzy Miedzianemu Królowi?