á
â
ă
ä
ç
č
ď
đ
é
ë
ě
í
î
ľ
ĺ
ň
ô
ő
ö
ŕ
ř
ş
š
ţ
ť
ů
ú
ű
ü
ý
ž
®
€
ß
Á
Â
Ă
Ä
Ç
Č
Ď
Đ
É
Ë
Ě
Í
Î
Ľ
Ĺ
Ň
Ô
Ő
Ö
Ŕ
Ř
Ş
Š
Ţ
Ť
Ů
Ú
Ű
Ü
Ý
Ž
©
§
µ
Autorka prowadzi czytelnika przez historię Chin, zamykając w klamrze czasowej od rewolucji kulturalnej do wydarzeń na placu Tiananmen. Na tle tragedii poszczególnych ludzi, którzy stawali się wrogami ludu, (...) z racji ich zamiłowania do muzyki. Systemy dyktatorskie tak jakoś mają, że jak ktoś im podpadł to, winią całą rodzinę. Karą za to, że rodzic był wrogiem ludu (raczej partii), było utrudnienie w zdobywaniu wykształcenia. Z książki można dowiedzieć się m.in., jak działa system naboru na wyższe uczelnie. Akcja książki, rozgrywająca się wokół trójki przyjaciół i ich rodzin, ukazuje jak, zmienia się spojrzenie na otaczającą rzeczywistość kolejnych pokoleń. Autorka poprzez zmianowanie do muzyki jej bohaterów obdarza nas szeregiem ciekawostek z życia wybitnych kompozytorów rosyjskich i przedstawia tytuły utworów, które wybrzmiewają wokół głównych autorów. Bo albo je grają, albo słuchają, albo po prostu o nich dyskutują. Zawsze można sięgnąć po omawiany utwór i odtworzyć go np. z you tube. Zastanowiło mnie tylko dlaczego X Symfonia Szostakowicza ma dowodzić, że życie jest beznadziejne. Z pewnością przesłucham, mam nadzieję, że tak nie jest.
Przy takiej powieści nie zabrakło tam także wątków miłosnych, napisanych w tak subtelny sposób, aż miło było to czytać. Książka, która opisuje kraj, w którym ludzie nie są wolni, w całości jednak poświęcona jest dążeniom do wolności prostych ludzi. Uświadomienie sobie, że największym dobrem jest wolność. Autorka w książce wkłada w usta jednego z bohaterów takie oto słowa: „Osobiście sądzę, że nie ma żadnego dobrobytu poza wolnością”. Jeżeli uświadomimy sobie, czytając „Nie mówcie, że nie mamy niczego”, że kiedy w 1989 roku w czerwcu w Polsce odzyskiwaliśmy wolność, wydarzenie na krańcu kontynentu Euroazjatyckiego tę wolność krwawo przekreślono, dodaję kolejnego powodu, aby sięgnąć po tę książkę. Gorąco polecam